Wednesday, February 11, 2015

එක් දිනක් මත වූ සදාකාලික ආදරය......

ආදරය බොහෝ අය දන්නේ හුඟාක් සුන්දර දෙයක් විදියට. ඒ වගේම ඒක විඳින අයත් කියන්නේ එහෙමයි. ආදරේ නිසා විරහව විඳින අයත් ඒ නිසාමද මන්දා ආදරේ කරපු කාලය ගැන හිතලා සතුටු වෙන්නෙත්. ඒත් විරහව කියන එක සමහරවිට වෛරය බවට පත් වෙන්නත් පුළුවන්. ඒ ඉතින් එක එක අය අනුව වෙනස් වෙනවා.


කොහොම වුනත් මම අද කියන්න හැදුවේ තව දින දෙකකින් විතර එන දවසක් ගැන. කියනකොටම කට්ටිය  දන්නවා ඒ තමයි Valentine's Day එක.

Valentine ආදිපාද නිසා ආරම්භ වුනා කියල සැලකෙන මේ දිනය දැන් අපේ රටෙත් බොහෝ පෙම්වතුන් සමරනවා. ඒ වගේම මේ දවස වෙළඳාම් කරන අයටත් සැහෙන්න වටිනවා. මේ දවස්ටිකේ ටිකක් ඇවිදලා බලන්න ටවුන් එකේ එහෙම. මොනතරම් දේ ආදරේ වෙනුවෙන් වානිජකරණය වෙලාද කියල. මම දන්නේ නැහැ ඔබ ආදරේ කරන කෙනෙක් නම් ඔබට පුලුවන්ද ඔබේ ආදරේට මිලක් දෙන්න? වෙන කවුරුහරි එහෙම කරන්න හැදුවොත් ඔබ කැමතිද? මට නම් හිතෙන්නේ Valentine's Day එක කියන්නේ ප්‍රේමයට මිලක් දෙන, තියෙන වටිනාකම් නැති කරන දවසක් කියල.

ඔබ සිතනවාද අපි දකින මල් වලින් විතරයි කෙනෙක් ආදරේ සමරන්නේ කියල? එහෙම නැහැ. තමන්ගේ වාසියට හිතන කොල්ලෝ නිසා කෙල්ලෝ කියක් නම් අනාත වෙලා යන දවසක්ද කියල නිකමට හරි හිතන්න. මුළු ලෝකෙම ආදරේ සමරන දවසක ඒ ආදරේ ඔප්පු කරන්න අපේ රටේ කෙල්ලෙක්ගෙ පිරිසිදුකම ගැන තියෙන එක පිළිගන්නා දෙයක් කෙල්ලෙක්ට අහිමි වෙන දවසක්. (එය පිළිගැනීම ගැන මෙහිදී මම කතා කරන්නේ නැහැ). 


තවත් අතකින් හිතුවොත් අපේ පිරිමි ළමයි කීයක්හරි එකතු කරලා ඒක මේ එක දිනයක් වෙනුවෙන් නාස්ති කරලා දාන දිනයක් නේද මේ එන්නේ ළඟදීම? සමහරවිට ඔවුන් තවම පාසල් යන අයෙක් වෙන්න පුළුවන්. එගේම කෙනෙක් සල්ලි එකතු කරන්නේ ගෙදරින් දෙන කියෙන් හරිනේ. රස්සාවක් කරන පිරිමි ළමයෙක් වුනත් ඉතුරු කරපු දෙකින් තමයි තමන්ගේ කෙල්ලට මොනාහරි දීලා මහා ඉහලින් සමරන්නේ. ඉතින් ඒවාට කියක් නම් වියදම්ද?

ඔබ මාත් සමඟ එකඟ නොවෙන්න පුළුවන්. ඒත් මඳක් කල්පනා කරන්න. ඔබ ඔහුට හෝ ඇයට ඇත්තටම ආදරේ නම් එක් දිනක් පමණක් කුමටද විශේෂත්වයක්? අනික සමහර අය දැන් Valentine's Day ගතකරන්න පමණක් කෙනෙක් හොයාගන්නවාලු. ඇයි ඔබ ඔබේ හැඟීම් ඒ තරම් බාල්දු කරන්නේ? ලෝකය කුමක් කලත් හොඳ දේවල් පමණක් අපි තෝරාගන්න වගබලාගන්න ඕනි. එවිටයි අපේ ජිවිත හොඳින් ගෙවන්න හැකි වෙන්නේ.

මට දැනුන දේ තමයි මේ. ඔබේ අදහසුත් කියලාම යන්න. :)


Monday, February 2, 2015

මඳක් සිතන්න...... නැගෙනහිර දිශාවේ දීප්තිය අඩු වෙන්න, නැති කරගන්න එපා...


"බලන්න පුතා ඔයාගේ මොකද ලකුණු අඩු? අර ඔයාගේ යාළුවා මේ ගමන තවත් ඉස්සරහට ගිහින්. ඔයා මොනවද පාඩම් කරනවා කියල කරන්නේ? ආ...... ඉන්නවකෝ එන සැරෙත් මෙහෙම වුනොත් තවත් පන්තිවලට දානවා"
මෙහෙම කතා අද කාලේ ගොඩක් නිවෙස් වලින් ඇහෙනවා. මාපියන් තම දරුවන් ඉහලටම යනවා දකින්න ඉතා කැමතියි. එහි වරදක් මාත් දකින්නේ නැහැ. එනමුත් හැමෝටම අති දක්ෂයෝ වෙන්න බැහැ. එය ගොඩක් දෙමාපියන් තේරුම් ගන්නෙත් නැහැ.

සමහර වෙලාවට ළමයා කැමති දේ නොව අම්මා හෝ තාත්තා කැමති දේ කිරීමටයි දරුවන්ට සිදුවන්නේ. එයම ළමයාගේද කැමැත්ත නම් එහි අවුලක් වෙන්න නැහැ. නමුඋත් දරුවා එයට අකමැති නම් ඔහුව මානසික වශයෙන් පීඩනයකට ලක්වෙන්නත් පුළුවන්.
මෙහිදී මා අපේ මාපියන්ට දොස් නගන්න උත්සාහ කරනවා කියා ඔබ සිතන්න එපා. එහෙත් තම දරුවාව මාපියන් මෙන්ම දෙමාපියන්ව දරුවාද තේරුම් ගැනීමට උත්සාහ ගත යුතු වෙනවා.

තවද කවුරුවත් කැමති නැහැ තමන්ව තවෙකෙක් හා සසඳනවාට එය මාපියන් තේරුම් ගන්නෙම නැති දෙයක්. අනික පිට අය ඉදිරියේ තමන්ගේ වැරදි කීමෙන් දරුවන් ලක්වෙන අපහසුතාවය ඔවුන් තේරුම් ගත යුතුයි.
මන්ද මේ ලෝකයේ දරුවෙකුට ඉන්නේ මාපියන් වෙන ඔබ පමණයි යහමඟ පෙන්වන්න. 
ඒ වගේම දරුවන්ද සිතන්න ඕනි තමන්ගේ ජිවිතේ ලස්සන වෙනවාට හදවතින්ම කැමති වෙන්නේ මාපියන් හැර අන් කිසිවෙක් නොවෙන බවත්. ඉතින් ඔබත් ඔවුන්ගේ උපදෙස් ජීවිතේට ලං කරගන්න අවැසි වෙනවා.

කොහොම වුනත් දෙන අවවාද ආදිය හොඳින් පැහැදිලි කර දීමම ඉතා වැදගත්. විශේෂයෙන් පාසල් යන වියේ දරුවන් හට. මන්ද ඔවුන් තවම හරිහැටි ලෝකය දැක නැහැ. මාපියන් වන ඔබත් ඔබව අත්හැරදා කතා කලොත් ඔවුන් නොමඟ යාමේ හැකියාව වැඩියි.
දරුවන් වුනත් ඉගෙනීම ඉගෙන ගන්නා කාලයේ වැදගත්ම දෙය බව සිහිතබා ගත යුතුයි. 


ඉතින් මේ ලිපිය කියවන ඔබ කිනම් විදියේ අයෙක් වුවත් මා කියුව අවස්ථා කවදාහෝ මුහුණ දෙන්න පුළුවන්. ඉතින් මඳක් සිතා බලන්න.  :)