නාකි විසේ......

ගැහැණු ළමුන් දකිනා කලම

හිතට ගනී තම මනමාලකම

පොදු ස්ථාන කියා අමතකම

වෙන්නට යයි නාකි ඉලන්දාරිකම

තම දූගේ වයසේ බව දන්නවා

ඒ වුනත් හිතේ ආශාව තෙරපෙනවා

පවුල් දිවියේ රස අමතක වෙනවා

කොල්ලන්ටත් එහා විසේ වැඩෙනවා

ගෑවී ගෑවී යන්නට පෙරුම් පුරනවා

ලැජ්ජා නැති මොවුන් ගැන කලකිරෙනවා

පොඩි එවුන් මල් මෙන් තලා දමනවා

මේ වගේ නාකින්ට යන්නට අපා නැතිවෙනවා...

ඔබේම නැඟණිය නේද?....

එක බත්පත බෙදන් කෑවා අමතකද අයියණ්ඩි
සුන්දර ඒ ළමා කාලෙට යන්න බැරිවේදෝ අයියණ්ඩි
මට රිදුනොතින් නුඹ හැඬුවා අමතක නෑ අයියණ්ඩි
එවන් සෙනේ නැවත කාගෙන් හිමි වේදැයි නොදන්නෙමි....

පියෙකු වගේ ඔබ දුන්නේ ආදරේ මදි නොකියන්න

ඒ ආදරේ ගැන මා තරම් දන්නේ වෙන කවුද

නෑනන්ඩිය ආවත් ඔබ දිවියම එකලුකර

ඔබේ හදේ සිටිනා එකම සඳ ඔබේම නංගි නේද....