මඳක් සිතන්න...... නැගෙනහිර දිශාවේ දීප්තිය අඩු වෙන්න, නැති කරගන්න එපා...

"බලන්න පුතා ඔයාගේ මොකද ලකුණු අඩු? අර ඔයාගේ යාළුවා මේ ගමන තවත් ඉස්සරහට ගිහින්. ඔයා මොනවද පාඩම් කරනවා කියල කරන්නේ? ආ...... ඉන්නවකෝ එන සැරෙත් මෙහෙම වුනොත් තවත් පන්තිවලට දානවා"
මෙහෙම කතා අද කාලේ ගොඩක් නිවෙස් වලින් ඇහෙනවා. මාපියන් තම දරුවන් ඉහලටම යනවා දකින්න ඉතා කැමතියි. එහි වරදක් මාත් දකින්නේ නැහැ. එනමුත් හැමෝටම අති දක්ෂයෝ වෙන්න බැහැ. එය ගොඩක් දෙමාපියන් තේරුම් ගන්නෙත් නැහැ.

සමහර වෙලාවට ළමයා කැමති දේ නොව අම්මා හෝ තාත්තා කැමති දේ කිරීමටයි දරුවන්ට සිදුවන්නේ. එයම ළමයාගේද කැමැත්ත නම් එහි අවුලක් වෙන්න නැහැ. නමුඋත් දරුවා එයට අකමැති නම් ඔහුව මානසික වශයෙන් පීඩනයකට ලක්වෙන්නත් පුළුවන්.
මෙහිදී මා අපේ මාපියන්ට දොස් නගන්න උත්සාහ කරනවා කියා ඔබ සිතන්න එපා. එහෙත් තම දරුවාව මාපියන් මෙන්ම දෙමාපියන්ව දරුවාද තේරුම් ගැනීමට උත්සාහ ගත යුතු වෙනවා.

තවද කවුරුවත් කැමති නැහැ තමන්ව තවෙකෙක් හා සසඳනවාට එය මාපියන් තේරුම් ගන්නෙම නැති දෙයක්. අනික පිට අය ඉදිරියේ තමන්ගේ වැරදි කීමෙන් දරුවන් ලක්වෙන අපහසුතාවය ඔවුන් තේරුම් ගත යුතුයි.
මන්ද මේ ලෝකයේ දරුවෙකුට ඉන්නේ මාපියන් වෙන ඔබ පමණයි යහමඟ පෙන්වන්න. 
ඒ වගේම දරුවන්ද සිතන්න ඕනි තමන්ගේ ජිවිතේ ලස්සන වෙනවාට හදවතින්ම කැමති වෙන්නේ මාපියන් හැර අන් කිසිවෙක් නොවෙන බවත්. ඉතින් ඔබත් ඔවුන්ගේ උපදෙස් ජීවිතේට ලං කරගන්න අවැසි වෙනවා.

කොහොම වුනත් දෙන අවවාද ආදිය හොඳින් පැහැදිලි කර දීමම ඉතා වැදගත්. විශේෂයෙන් පාසල් යන වියේ දරුවන් හට. මන්ද ඔවුන් තවම හරිහැටි ලෝකය දැක නැහැ. මාපියන් වන ඔබත් ඔබව අත්හැරදා කතා කලොත් ඔවුන් නොමඟ යාමේ හැකියාව වැඩියි.
දරුවන් වුනත් ඉගෙනීම ඉගෙන ගන්නා කාලයේ වැදගත්ම දෙය බව සිහිතබා ගත යුතුයි. 

ඉතින් මේ ලිපිය කියවන ඔබ කිනම් විදියේ අයෙක් වුවත් මා කියුව අවස්ථා කවදාහෝ මුහුණ දෙන්න පුළුවන්. ඉතින් මඳක් සිතා බලන්න.  :)