අපේ ඔෆිස් එකේ ඉන්නවා ගැහැණු ළමයෙක්. හරි අහිංසකයි. මාත් එක්ක සැහෙන්න යාලුයි. ඒත් මට එයාව මගේ කරගන්න හිතෙනවා. එය බොහොම දීප්තිමත් මුහුණින් ඒ ගැන මාත් එක්ක කිව්වා. මගේ තිබුන බලාපොරොත්තු සුන් වෙලා යනවා දැනෙද්දී පිටතින් මම එයාට පෙනෙන්න හිනා වෙලා හිටිය. හරි ඉතින් ඔයා එයාට කැමති නම් ඒ ගැන අදහසක් දෙන්න. පස්සේ මම යන්න ගියා. ඒත් පසුව හොයල බලද්දී ඒ කෙල්ල අකමැති වෙලා. ගොඩක් දුකෙන් හිටිය එයාව මට නැති වුනාට එයාගේ සතුට මට වැදගත් කියල හිතුනා.
මම දවසක් අර මගේ යාලුවටත් කියන්නේ නැතුව ගියා අර ගැහැණු ළමය මුණගැහෙන්න. විස්තර කියල මොකද ඇහුවා අකමැති. එයාට වෙන කෙනෙක් ඉන්නවලු. එයා බලන් ගියාම අවංක කෙල්ලෙක් අද කාලේ හැටියට. බොරු කලේ නැහැනේ. මම මගේ ආදරයට කිව්වා ඔයා හිත හදාගන්න කියල. ඔහොම කාලයක් ගත වුනා. දැන් දැන් මට අර පිරිමි ළමය කතා කරනවා වැඩියි වගේ. අම්මත් ඒ ගැන හෙවිල්ලෙන් ඉඳලා ඇහුවා. එහෙම වගේ නේද කියල.
ඒත් මට දැන් එයාව හිතෙන්නෙම යාලුවෙක් වගේ විතරයි. අවුරුද්දක් විතර යද්දී ඒ පිරිමි ළමය මගෙන් ඇහුවා කැමැත්ත. මම කිව්වා අම්මගෙන් අහන්න කියල. අම්මත් ඒ තරම් අකමැත්තක් තිබුනේ නැති නිසා මාත් ඔන්න ඔහේ කැමති වුනා. එයාට රට යන්න අවස්තාවක් ආව. ඒ නිසා අපේ විවාහයත් ඉක්මනට ගත්ත. එයා මාවත් ටික කාලෙකින් ගන්නම් කියල රට ගියා.
මේ අතර තමා දැනගත්තේ මගේ කුසට දරුවෙක් ඇවිත් කියල. එයා අපිත් එක්ක තිබුන බැඳීම් ඒක දැනගත්ත දවසේ ඉඳන් අඩු කළා. හරියට මම විතරක් වරදක් කළා වගේ.
ම්ම්ම්ම්
ReplyDelete